مجموعه داستان «کمدی‌های کیهانی» اثر ایتالو کالوینو، نویسنده ایتالیایی، با ترجمه موگه رازانی تجدید چاپ و روانه بازار کتاب ایران شد.

به گزارش ایبنا؛ این کتاب 12 داستان کوتاه را از کالوینو در خود جای داده است که عبارتند از داستان‌های: «سال‌های نوری»، «بازی بی‌پایان»، «علامتی در فضا»، «سر چی شرط ببندیم؟»، «دایناسورها»، «دایی آبزی»، «فاصله ماه»، «پیدایی روز»، «همه چیز در یک نقطه»، «بدون رنگ‌ها»، «شکل فضا» و «مارپیچ».

مترجم برای این کتاب یادداشتی نوشته و در آن خلاصه‌ای از زندگی کالوینو و سبک نگارش او را شرح داده است. رازانی در این یادداشت نوشته است: «در کمدی‌های کیهانی، تخیل نیرومند، طنز پاک و ظریف و توجه به واقعیت و تاریخ در هم آمیخته است. کالوینو  قبل از نوشتن کمدی‌های کیهانی بیش‌تر علوم را مطالعه کرده است، از انیشتین گرفته تا یاکوبسن، از هگل گرفته تا سیبرنتیک. هر فصل کتاب با قطعه‌ای شروع می‌شود که به نظر می‌رسد خلاصه‌ای خشک و آموزشی از یک کتاب فیزیک، نجوم یا زمین‌شناسی است. بعد ناگهان راوی ظاهر می‌شود و هریک از این خلاصه‌ها برای او دستاویزی می‌شود تا زندگی‌های مختلفش را تشریح کند.»

به باور این مترجم و چنانچه در یادداشت خود نوشته، «کمدی‌های کیهانی» را با آثار تخیلی مارکز (نویسنده کلمبیایی) و بورخس (نویسنده آرژانتینی)، مقایسه کرده‌اند. وی توضیح داده است: «در واقع این کتاب نیز دارای همان جذابیتی است که باعث می‌شود هر چیز جادویی، عجیب و غیرممکن، به خودی خود پذیرفته شود. اما مقایسه به همین جا ختم نمی‌شود. کمدی‌های کیهانی مثل هر اثر بزرگی، لحظه‌ای است برای خود که با طنز دلنشین و موضوع‌های منحصر به فردش ما را از هیاهوی زندگی پر مشغله امروزی جدا می‌کند.»

کالوینو این مجموعه داستان را  سال 1965 میلادی و با نام اصلی: «Cosmicomics» نوشته و منتشر کرده است. هر 12 داستانی که در نسخه اصلی این کتاب وجود دارد در ترجمه فارسی نیز منتشر شده است. رازانی این داستان‌ها را از زبان فرانسه به فارسی برگردانده است.

چاپ اخیر «کمدی‌های کیهانی» در 198 صفحه، از سوی نشر «بازتاب نگار» با شمارگان 1650 جلد و قیمت 3000 تومان روانه کتاب‌فروشی‌های ایران شده است.

کالوینو در 15 اکتبر 1923 میلادی در شعر سانتیاگو دلاس وگاس در کوبا به دنیا آمد. وی تا پنج سالگی در کوبا ماند، سپس به ایتالیا رفت و بیش‌تر زندگی خود را همان‌ جا سپری کرد.

این نویسنده در سال 1947 با نوشتن پایان‌نامه‌ای درباره جوزف کنراد در رشته ادبیات از دانشگاه تورین فارغ‌التحصیل شد و سپس به همکاری با روزنامه محلی حزب کمونیست لونیتا پرداخت.

در همین سال، پس از انتشار کتاب «راه لانه عنکبوت» با مضمون نهضت مقاومت که برای او جایزه «ریچنه» را به ارمغان آورد، با برخی مشاهیر ادبی ایتالیا از قبیل ناتالیا گینزبرگ و الیو ویتورینی آشنا شد. او در این سال‌ها با مجلات و نشریات مختلف همکاری می‌کرد.

وی در سال 1957 به شکل غیرمنتظره‌ای از حزب کمونیست کناره‌گیری کرد و نامه استعفایش در نشریه «لونیتا» چاپ شد. کتاب «بارون درخت‌نشین» هم در همین سال منتشر شد.

کالوینو در طول دهه 60 به همراه الیو ویتورینی نشریه ادبی منابو را منتشر کرد. از این دوره به بعد، کالوینو بی آن که از طنز دور شود و یا خوانش بسیار شخصی خود را از کلاسیک‌ها منکر شده باشد، به داستان‌های مصور و علمی‌تخیلی روی آورد.

در این زمینه می‌توان به آثاری چون «مارکو والدو»، «کمدی‌های کیهانی»، «کاخ سرنوشت‌های متقاطع» و «شهرهای نامرئی» اشاره کرد.

وی سپس طی سفرهای زیادی که به پاریس داشت با رولان بارت ملاقات کرد و فعالیت‌هایی در زمینه ادبیات کلاسیک در سوربن و دیگر دانشگاه‌های فرانسه انجام داد. به این ترتیب آثار چاپ شده از او در طول دهه هفتاد از جمله «اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری» چاشنی یا درون‌مایه‌ای از ادبیات کلاسیک دارند. این فعالیت‌های او در سال 1981 نشان افتخار فرانسه را برای او به ارمغان آورد.

کالوینو، 22 سال پیش، در حالی که 62 سال از زندگی‌اش گذشته بود، بر اثر خونریزی مغزی و در بیمارستانی در سیه‌نا چشم از جهان فرو بست.

در ایران مترجمانی چون: لیلی گلستان، بهمن محصص، شهریار وقفی‌پور، پرویز شهدی، محمدرضا فرزاد، مژگان مهرگان و محسن ابراهیم به ترجمه آثار او پرداخته‌اند و تا  امروز بیش از 20 جلد کتاب از آثار داستانی و غیر داستانی این نویسنده در ایران به چاپ رسیده‌اند.

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...