«گفت‌وگو با عکاسان قرن بیستم: مصاحبه‌هایی بر محور مهارت، هدف و اشتیاق به عکاسی» اثر گریس شوب با ترجمه یونس رازی منتشر شد. این کتاب بجز تاریخ عکاسی، تاریخ سیاسی معاصر آمریکا، تاریخ جنگ‌های معاصر جهان و... را نیز شامل می‌شود.

یونس رازی مترجم کتاب به مهر گفت: این کتاب یک بازه زمانی ۸۰ ساله از تاریخ عکاسی آمریکا را دربر می‌گیرد. مخاطب وقتی مقدمه کتاب را مطالعه کند در نگاه نخست متوجه می‌شود که در این کتاب با تاریخی از عکاسی مواجه است، چرا که تنی چند از مهم‌ترین عکاسان که سن بالایی هم دارند و البته تعدادی از آنها در هنگامه انتشار کتاب فوت شده‌اند، به روایت این تاریخ می‌پردازند.

وی افزود: اما این کتاب فقط روایت تاریخ عکاسی نیست و در آن از ادبیات، فلسفه، تاریخ هنر، تاریخ سیاسی معاصر آمریکا، تاریخ جنگ‌های معاصر جهان از زاویه دید عکاسان خبری و مسائل مهمی که در اخبار دیده نشده و حتی بسیاری از مسائل پشت پرده‌ای که عکاسان به آن راه پیدا کرده بودند، هم بسیار سخن به میان می‌آید. برای بسیاری از مخاطبان ایرانی به منابع اصلی و انگلیسی درباره این موضوعات دسترسی ندارند، کتاب «گفت‌وگو با عکاسان قرن بیستم» می‌تواند برای کسب اطلاعات بسیار مفید باشد.

رازی ادامه داد: شما فرض کنید که مخاطب ایرانی که با زبان انگلیسی آشنا نیست، بخواهد اطلاعات بیشتری درباره محمدعلی کلی کسب کند. در این کتاب متوجه می‌شویم که عکاسی همیشه با او بوده و زندگی‌اش را به تصویر کشیده است. بنابراین مخاطب می‌تواند با نوع زندگی او، طرز نگاهش به جهان، فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی‌اش و... از دریچه نگاه آن عکاس آشنا شود. در غیر این صورت مجبور بود که به سراغ منابع متعددی برود.

این مترجم در توضیح بیشتر ویژگی‌های این کتاب گفت: اطلاعات متنوعی که این کتاب به مخاطب می‌دهد، از عوامل جذابیت آن است. در روند ترجمه بسیار اتفاق می‌افتاد که من جذب محتوا شده و فراموش می‌کردم که فارسی متن را بنویسم، بنابراین مدام برمی‌گشتم و دوباره می‌خواندم. به طور کل مخاطب در هر زمینه‌ای که تخصص یا علاقه‌مندی داشته باشد، می‌تواند موضوعات مورد علاقه خود را در این کتاب پیدا کند.

رازی درباره عکاسان طرف گفت‌وگو در این کتاب نیز اشاره کرد: در این کتاب با ۳۳ نفر از عکاسان گفت‌وگو شده است که هرکدام در زمینه‌ای خاص تخصص داشته‌اند. برخی از آنها نیز تخصص اصلی‌شان در زمینه چاپ بوده است. محتوای اصلی صحبت‌ها در این است که عکاسی از زمانی که اختراع شد تا به امروز چه راهی را طی کرده و چه تلاش‌هایی برای رساندن هرچه بهتر محتوای تصویری به مخاطبان شده است. حتی تکنولوژی‌های چاپ و دستگاه‌هایی که در طول دهه‌ها پس از اختراع عکاسی، ابداع شده‌اند، نیز از موضوعات مورد بحث در این کتابند.

وی در پایان گفت: بیشتر محتوای کتاب را پیشتر در هیچ منبعی نخوانده بودم. حتی نحوه نگهداری از عکس‌ها نیز فراموش نشده است. بخشی از محتوا نیز مربوط به تجهیزاتی است که برخی از عکاسان در طول تاریخ هنر عکاسی، برای بهتر شدن کارشان ابداع کرده بودند و بعد همین ابداعات آنها مورد استقبال دیگران هم قرار گرفت. به طور کل گریس شوب واقعا کتابی خواندنی را تهیه و تدارک دیده بود و امیدوارم مخاطبان فارسی زبان نیز از مطالعه آن لذت ببرند.

«گفت‌وگو با عکاسان قرن بیستم: مصاحبه‌هایی بر محور مهارت، هدف و اشتیاق به عکاسی» نوشته گریس شوب و ترجمه یونس رازی با شمارگان هزار نسخه، ۴۸۸ صفحه و بهای ۷۵ هزار تومان توسط انتشارات کتاب آبان در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...