نویسنده کتاب «دانش و بینش حقوقی شکسپیر» این مؤلف و ادیب اروپایی را فردی آشنا با حقوق روز آن دوران معرفی کرد و گفت: به تصویر کشیده شدن صحنه‌های دادگاه و جریان کامل محاکمات و بیان دفاعیه‌های مستدل از زبان شخصیت‌ها به ویژه در نمایشنامه «تاجر ونیزی» نشان‌دهنده آشنایی کامل شکسپیر با مسایل روز حقوقی آن زمان است.

محمدعلی نوری در گفت‌وگو با ایبنا، با اشاره به مباحثی نظیر فلسفه، سیاست، عرفان و تاریخ  در آثار شکسپیر اظهار داشت: مباحث حقوقی در آثار این نویسنده به دلیل پرداخت دقیق و موشکافانه از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند که سبب ممتاز شدن شخصیت شکسپیر از دیگر نویسندگان هم‌عصر خود شده است.


وی به برخی آثار حقوقدانان نویسنده، در طول تاریخ اشاره کرد و گفت: این نویسندگان که آثار ادبی نظیر رمان را نگاشته اند، با وجود آگاهی داشتن از مسایل قضایی، هیچ‌گاه مانند شکسپیر نقشی برای موضوعات حقوقی در آثار خود در نظر نگرفته و به واکاوی آن نپرداخته‌اند.

نوری با بیان این که برخی از محققان، شکسپیر را حقوقدان می‌دانند، عنوان کرد: باید در نظر داشت که هر محققی از دیدگاه خودش به این نویسنده می‌نگرد، زیرا آثار وی از دیدگاه‌های عرفان، تراژدی، طنز، کمدی و تاریخ قابل بررسی‌اند، به گونه‌ای که برای تبیین گوشه‌هایی از تاریخ می‌توان به آثار وی مراجعه کرد.

وی بار دیگر آثار شکسپیر را ستود وادامه داد: تمامی آثار این نویسنده، رو به آینده‌ و حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند، زیرا اکنون با گذشت زمانی طولانی از نوشته شدن نمایشنامه‌های او، شاهد اجرای آنها در مراکز معتبر تئاتر دنیا و استقبال از این نمایش‌هاییم.

این نویسنده با بیان این که بخشی از کتاب «دانش و بینش حقوقی شکسپیر» ترجمه از متن انگلیسی و بخشی نتیجه تحقیق خود اوست، درباره هدف از نوشتن آن، گفت: هر حقوقدانی هدف خاصی را در حرفه خود پیش می‌گیرد. به عنوان مثال برخی در زمینه‌های تخصصی مانند خانواده و حقوق خصوصی فعالیت می‌کنند و عده‌ای دیگر با هدف آشکار کردن جایگاه حقوق در آثار و شخصیت‌های نامدار جهان به پژوهش می‌پردازند.

وی با اشاره به هم‌طرازی شکسپیر با برخی ادیبان ایرانی، نظیر مولانا و سعدی، اظهار داشت: آثار فلسفی و ادبی مشاهیر ایرانی را می‌توان از دیدگاه عدالت‌پژوهانه بررسی کرد که این دیدگاه متفاوت از دیدگاه‌های علم حقوق است.

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...