در میان فهرست‌های متفاوتی که درباره تاثیرگذارترین کتاب‌ها منتشر شده، جدیدترین فهرست متعلق به ۱۰۰ رمان انگلیسی زبانی است که بیشترین تاثیر را بر زندگی انسان‌ها گذاشته‌اند.

به گزارش مهر به نقل از بی‌بی‌سی، داستان‌ها قدرت تغییر ما را دارند. شماری از نویسندگان، برپا کنندگان نمایشگاه‌ها و منتقدان با انتخاب ۱۰۰ رمان برتر که بر زندگی انسان‌ها تاثیرگذار بوده‌اند، سعی کرده‌اند تا این امر را روشن کنند.

۱۰۰ رمان  تاثیرگذار بر زندگی انسان‌ها

این رمان‌ها که از میان آثار انگلیسی زبان انتخاب شده‌اند در طول ۳۰۰ سال اخیر نوشته شده‌اند و طیف وسیعی از آثار کودکان تا آثار عامه پسند را دربرمی‌گیرند. به بخشی از این ۱۰۰ رمان توجه کنید:

«محبوب» نوشته تونی موریسون
«روزهای بدون پایان» نوشته سباستین بری [سباستیان]
«قطعات فراری» نوشته آن مایکلز
«نیمی از یک خورشید زرد» نوشته  چیماماندا انگوزی آدیچی
«به خانه رفتن» نوشته یا گیاسی
«جزیره کوچک» نوشته آندرآ لوی
«حباب شیشه» سیلویا پلات
«خدای چیزهای کوچک» نوشته آرونداتی روی
«همه چیز فرو می‌پاشد» نوشته چینوآ آچه‌به
«دندان‌های سفید» نوشته زادی اسمیت
«خاطرات بریجیت جونز» نوشته هلن فیلدینگ
«برای همیشه» نوشته جودی بلوم
«اتاق جیووانی» نوشته جیمز بالدوین
«غرور و تعصب» نوشته جین آستن
«سواران» نوشته جیلی کوپر
«چشمان آنها خدا را تماشا می‌کردند» نوشته زورا نیل هورستون
«غرفه‌های دور» توشته ام.ام. کایه
«چهل قانون عشق» نوشته الیف شافاک
«شور» جانت وینترسون
«بردگان تنهایی» نوشته پاتریک همیلتون
«شهر بوهان» نوشته کوین بری
«چشم سوزن» نوشته کن فالوت
«زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند» نوشته ارنست همینگوی
«سه گانه نیروی اهریمنی او» نوشته فیلیپ پولمن
«آیوانهو» نوشته والتر اسکات
«آقای استندفست» نوشته جان باکن
«خواب بزرگ» نوشته ریموند چندلر
«بازی‌های گرسنگی» نوشته سوزان کالینز
«رمان‌های جک اوبری» نوشته پاتریک اوبراین
«ارباب حلقه‌ها» نوشته‌ جی.آر.آر. تالکین
«بازی تاج و تخت» نوشته جورج آر. آر. مارتین
«متحیر کردن خدایان» نوشته بن اوکری
«تپه شنی» نوشته فرانک هربرت
«فرانکنشتاین» نوشته مری شلی
«گیلاد» نوشته مریلین رابینسون
«وقایع نارنیا» نوشته سی.اس.لوییس
«مجموعه دیسک ورلد» نوشته تری پرچت
«سه گانه دریا زمین» نوشته اروسولا کروبر لو گویین
«مجموعه مرد شنی» نوشته نیل گیمن
«جاده» نوشته کورمک مک‌کارتی
«هزار خورشید تابان» نوشته خالد حسینی
«دنیای متهور نو» نوشته آلدوس هاکسلی
«آتش خانه» نوشته کامیلا شمسی
«سالار مگس‌ها» نوشته ویلیام گلدینگ
«نیستی‌ها و صلیب‌ها» نوشته مالوری بلکمن
«شهر خودفروش» نوشته جیمز پلانکت
«رنگ بنفش» نوشته آلیس واکر
«کشتن مرغ مقلد» نوشته‌ هارپر لی
«وی مثل وندتا» نوشته آلن مور
«مگر این که» نوشته کارول شیلد
«خانه‌ای برای آقای بیسواس» نوشته وی.اس.نایپل
«راسته کنسروسازی» نوشته جان اشتاین‌بک
«رسوایی» نوشته جی. ام. کوتسی
«دوست مشترک ما» نوشته چارلز دیکنز
«گاو بیچاره» نوشته نیل دان
«شنبه شب و شنبه صبح» نوشته آلن سیلیتو
«شور تنهایی جودیت هرن» نوشته براین مور
«کمال خانم جین برودی» نوشته موریل اسپارک
«بازمانده روز» نوشته کازوئو ایشی گورو
«دریای سارگاسو گسترده» نوشت جین ریس
«امیلی از ماه نو» نوشته ال.ام. مونتگومری
«بچه طلایی» نوشته کلر آدام
«اوریکس و کریک» نوشته مارگارت آتوود
«آنقدر طولانی که فردا را ببینی» نوشته ویلیام مکسول
«سوامی و دوستان» نوشته آر.کی.نارایان
«دختران روستایی» نوشته ادنا اوبران
«مجموعه هری پاتر» نوشته جی‌ کی رولینگ
«بیگانگان» نوشته اس.ای. هینتون
«خاطرات پنهان آدرین مول ۱۳ و سه چهارم ساله» نوشته سو تاونسند
«افسانه گرگ و میش» نوشته استفانی مه‌یر
«پسر مناسب» نوشته ویکرام ست
«کفش‌های باله» نوشته نوئل استریتفیلد
«کلود استریت» نوشته تیم وینتون
«مزرعه راحت سرد» نوشته استلا گیبونز
«قلعه را تسخیر می‌کنم» نوشته دودی اسمیت
«میدل مارچ» نوشته جورج الیوت
«قصه‌های شهر» نوشته آرمیستد موپین
«گزارش‌های کشتی‌رانی» نوشته ادنا انی پرو
«مستأجر عمارت وایلدفل» نوشته آن برونته
«جادوگران» نوشته رولد دال
«تبلویید آمریکایی» جیمز الروی
«جنگ آمریکایی» نوشته عمر العکاذ
«فروشنده آب‌نبات یخی» باپسی سیدوا
«ربه‌کا» نوشته دافنه دوموریه
«بازسازی» نوشته پت بارکر
«فرزندان مردان» نوشته پی.دی جیمز
«سگ باسکرویل» نوشته آرتور کانن دویل
«بنیادگرایان ناراضی» نوشته محسن حمید
«آقای ریپلی بااستعداد» نوشته پاتریشیا های‌اسمیت
«آمریکایی آرام» نوشته گراهام گرین
«اتحادیه ابلهان» نوشته جان کندی تول
«بارتلبی، محرر» هرمان ملویل
«حبیبی» نوشته کریگ تامپسون
«چطور هر دو باشیم» نوشته الی اسمیت
«اورلاندو» نوشته ویرجینیا وولف
«شب‌های سیرک» نوشته آنجلا کارتر
«1984» نوشته جورج اورول
«پی‌اسمیت، روزنامه نگار» نوشته پی. جی. ودهاوس
«زامی: تلفظ جدید اسم من» نوشته آدری لورد

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...