دومینیک زندگی بی‌حالی را با عشقی که برتران به او دارد می‌گذراند تا روزی که با لوک، عموی برتران، ملاقات می‌کند. دومینیک بی‌درنگ در وجود او انسانی از جنس خود می‌بیند و همدستی آن دو تا جایی پیش می‌رود که به شکل رابطه درمی‌آید. فرانسواز، همسر بی‌نقص لوک، در سکوت رنج می‌برد؛ برتران خشمگین می‌شود و با دومینیک قطع رابطه می‌کند.
نوعی لبخند [Un Certain sourire]. (A Certain Smile) رمانی از فرانسواز ساگان (1) (1935-2004)، بانوی نویسنده فرانسوی، که در 1956 منتشر شد. دومینیک (2) زندگی بی‌حالی را با عشقی که برتران (3) به او دارد می‌گذراند تا روزی که با لوک (4)، عموی برتران، ملاقات می‌کند. دومینیک بی‌درنگ در وجود او انسانی از جنس خود می‌بیند و همدستی آن دو تا جایی پیش می‌رود که به شکل رابطه درمی‌آید. فرانسواز، همسر بی‌نقص لوک، در سکوت رنج می‌برد؛ برتران خشمگین می‌شود و با دومینیک قطع رابطه می‌کند. هیچ‌یک از آن دو نتوانست بفهمد که در آن «بازی خطرناک میان دو نفر که به راستی به هم علاقه‌مندند و می‌توانند در وجود یکدیگر نقصانی، حتی موقت، بر تنهایی خود بیابند» چه چیز عجیبی هست. تنهایی ای که دومینیک بی‌هیچ تعجبی بازخواهد یافت، حال آنکه می‌تواند به دیدن لوک ادامه دهد: او می‌داند که هرگز نخواهند توانست این وعده را که برای یکدیگر ساخته شده‌اند عملی کنند؛ بدون آنکه هیچ‌کدام خود را سرزنش کنند. فرانسواز ساگان در این دومین رمان خود با استادی شایان توجه و پیراستگی بسیار در بیان، عشق را به منزله وسیله‌ای برای فرار از تنهایی تحلیل می‌کند؛ تنهایی ناگزیری که در قلب زن راوی است و نخست آن را چون آزمونی آشنا با خود حمل می‌کند و اشتیاق او بر آن روشنی می‌بخشد تا دردناک‌ترش سازد.
مهشید نونهالی. فرهنگ آثار. سروش
1.Francoise Sagan 2.Dominique 3.Bertrand 4.Luc
................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............
