رمان «منم کوروش» [I am Cyrus : the story of the real prince of Persia] نوشته الکساندر جووی [Alexander Jovy] با ترجمه سهیل سُمّی توسط انتشارات ققنوس به چاپ پنجم رسید.

منم کوروش [I am Cyrus : the story of the real prince of Persia] نوشته الکساندر جووی [Alexander Jovy]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نسخه اصلی این‌کتاب سال ۲۰۰۹ توسط انتشارات گارنت منتشر شد و ققنوس اولین‌چاپ ترجمه آن را سال ۹۱ به بازار عرضه کرد.

این‌اثر، داستانی بلند است که الکساندر جووی نویسنده و فیلمساز آلمانی‌تبار درباره شاهزاده افسانه‌ای ایران باستان و پادشاه قدرتمند سلسله هخامنشیان نوشته است. جووی در آلمان متولد شده ولی بسیار زود با خانواده خود به سوئیس مهاجرت کرد و سپس برای تحصیل در رشته وکالت به انگلستان رفت. جووی به‌خاطر ساخت فیلم کوتاه تعطیلات رومانتیک در سال ۱۹۹۸ نامزد دریافت جایزه اسکار شد و پس از آن مهم‌ترین فعالیتش نوشتن این رمان و نیز تلاش برای تولید فیلمی مستند بر پایه زندگی کوروش است.

«منم کوروش» در گونه رمان تاریخی تقسیم‌بندی شده و گونه‌ای از داستان‌پردازی است که سعی می‌کند تخیل را به گوشه و کنار تاریخ بکشاند و از دل آن، داستانی بیرون بیاورد که تاریخ‌نگاری محض نیست و در دل خود ظرافت‌ها و جذابیت‌های بیشتری برای تصویرسازی روایت تاریخی در ذهن مخاطب داشته باشد. این‌کتاب در سه بخش تألیف شده است. بخش نخست به دوران کودکی و نوجوانی کوروش می‌پردازد که درباره آن در متون تاریخی افسانه‌های متعددی بازگو شده است. اما کتاب با در نظر گرفتن روایت معتبر نقل شده از هرودت و نیز در نظر گرفتن سایر روایت‌های تاریخی درباره آن روایت شده و داستان خود را پیش می‌برد.

در بخش دوم، داستان شکل‌گیری امپراطوری هخامنشی توسط کوروش و به قدرت رسیدن او نقل می‌شود و در فصل سوم کتاب هم که با عنوان «عشق جاویدان» نامگذاری شده، ماجرای پیش‌روی کوروش به شرق امپراطوری، فتح بابل، آزادسازی یکتاپرستان این‌منطقه و در نهایت فرجام وی روایت شده است.

تخیل‌ورزی برای به تصویر کشیدن چهره، رفتار، واکنش‌ها، مستندسازی داستانی صحنه‌های نبرد، گستره امپراطوری و قدرت کوروش ازجمله ویژگی‌های نثر این‌کتاب هستند. نویسنده کتاب، تاریخ را نه یک داروی آرام‌بخش که یک تصویر مستند و ضروری برای تربیت نسل‌ها و هویت‌بخشی به یک کشور و جهان می‌پندارد و بر همین اساس سعی کرده از ژانر ادبیات به‌عنوان دستمایه‌ای برای ایجاد خوانش و روایتی تازه یک موقعیت و شخص بهره ببرد نه دستمایه‌ای برای تولید متنی هیجانی و عامه‌پسند.

سهیل سمی در مقدمه‌ای که بر این اثر تدوین کرده، نوشته است:

«تاریخ همیشه و همیشه خیال‌انگیز است و رمان یا فیلم بهترین جلوه‌گاه این تخیل است. مهم این است که نویسنده مسئولیت کاری را که می‌کند بپذیرد. در این‌کتاب بنا بر روال معمول رمان‌های تاریخی، بعضی شخصیت‌ها به داستان اضافه شده‌اند. حمله‌های نظامی، تصمیمات کلان و گاه حتی تاکتیک‌های به کار رفته در نبرد همگی پشتوانه‌های مستند تاریخی دارند.»

چاپ پنجم این‌کتاب با ۳۹۴ صفحه و قیمت ۴۵ هزار تومان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...