انتشارات علمی و فرهنگی دو کتاب با موضوع فلسفه و اندیشه ژیل دلوز فیلسوف معاصر را روانه بازار کتاب کرد.

فلسفه دلوز [Essays on Deleuze]  دانیل وارن اسمین [Daniel W. Smith]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، کتاب «فلسفه دلوز» [Essays on Deleuze] در زمره تازه‌ترین تولیدات انتشارات علمی و فرهنگی است که به قلم دانیل وارن اسمین [Daniel W. Smith] و با ترجمه سید محمد جواد سیدی روانه بازار کتاب شده است. وارن اسمیت در این کتاب با شرح و تفصیلی کامل مخاطب خود را با جهان اندیشه ژیل دلوز آشنا می‌کند و با شرحی روشن از حرکت‌ها و مسیرهای اندیشه وی سعی می‌کند به مخاطب خود نشان دهد که یکی از بزرگترین فلاسفه معاصر جهان چگونه امکانات تازه‌ای برای اندیشیدن خلق می‌کند تا نه تنها اندیشیه را به زندگی متصل کند که زندگی را نیز فراتر از محدوده تنگ فردیت بشناسد.

این کتاب در بخش نخست خود به سراغ ارتباط دلوز با فلسفه تاریخ رفته و از این رهگذر پس از معرفی هستی شناسی درون‌ماندگار دلوز به بررسی ارتباط اندیشه‌های او با آرا متفکرانی چون لایبنیتس، هگل و مانت می‌پردازد. کتاب در ادامه به شرح منظومه فلسفی دلوز می‌پردازد و نظریه حساسیت و نظریه هنری وی را شرح می‌دهد و به بررسی دیالکتیک، آنالکتیک، اخلاق و سیاست در تفکر وی وارد می‌شود.

بخش بعدی کتاب شرحی است بر پنج مفهوم دلوزی شامل میل، زندگی، احساس، امر نو و امر گشوده. کتاب در بخش جداگانه‌ای نیز به ارتباط اندیشه او با فیلسوفان معاصر از جمله دریدا، بدیو، پی‌یر کلوسوفسکی و پال پتن پرداخته است. این کتاب در ۸۷۰ صفحه با قیمت ۹۵ هزار تومان منتشر شده است

انتشارات علمی و فرهنگی همچنین به تازگی در قالب مجموعه «راهنمامی سرگشتگان» اثری درباره زندگی و اندیشه ژیل دلوز اثری را منتشر کرده است. این اثر که به قلم کلر کولبورک و با نام «دلوز» روانه بازار کتاب شده است، از سوی مؤلف تفسیری بر فلسفه دلوز است که در مقام دفاع از او برآمده است.

این کتاب از زاویه سینما و اندیشه‌های دلوز درباب آن و نگاه او به تکتولوژی، ذات، مکان و زمان و نیز اندیشه‌های او درباره حرکت و تصویر به تفسیر تفکرات وی پرداخته است و در فصول دیگری نیز موضوعاتی چون هنر و زمان، هنر و تاریخ و سیاست را در اندیشه وی مورد کندوکاو قرار داده است. این کتاب در ۲۷۷ صفحه و با ترجمه محمدزمان زمانی و با قیمت ۳۵ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...