الکساندر-دوما-پدر

در پانزده سالگی در چندین دفتر وکالت دعاوی مشغول شد و در بیست سالگی به پاریس رفت و به سفارش یکی از دوستان متنفذ در دفتر یک دوک مشغول کار شد... حتی فرشته‌­ای که به صورت راهبه برای نجات روح گناهکار دون ژوان به زمین می­‌آید، به او دل می‌­سپارد، از فرشته­‌خوئی دست می­‌کشد و خود را به او تسلیم می‌­کند... به ایتالیا رفت و در مبارزه­‌های استقلال‌طلبانه "گاریبالدی" Garibaldi شرکت کرد و پس از چهار سال اقامت در ناپل و ماجراهای بسیار به پاریس بازگشت.


الکساندر دوما، (پدر) Dumas (pere), Alexandre رمان‌­نویس و نمایشنامه­‌نویس فرانسوی (1802-1870) پدر الکساندر دوما، ژنرال ارتش جمهوری بود و پس از مرگ خود در 1806 خانواده را در فقر شدید باقی گذارد. الکساندر پس از چند سال تحصیل نامنظم ناچار گشت که برای تأمین معاش بکار بپردازد، در پانزده سالگی در چندین دفتر وکالت دعاوی مشغول شد و در بیست سالگی به پاریس رفت و به سفارش یکی از دوستان متنفذ در دفتر یک دوک به کار پرداخت، اما جز به فکر کسب شهرت از راه نویسندگی نبود و همین که وضع مالیش بهبود یافت، با مطالعه شخصی بر وسعت معلوماتش افزود و به نشر چند شعر و داستان دست زد و از 1825 برای تئاترها نمایشنامه نوشت، اما شهرت اصلی را در 1829 با نوشتن نمایشنامه "هانری سوم و دربارش" Henri III et sa Cour به دست آورد. این اثر منثور در پنج پرده در 11 فوریه 1829 در کمدی فرانسز بر صحنه آمد و موفقیت بزرگی به دست آورد. موضوع نمایشنامه اشکال‌تراشی‌ها و دسیسه‌­های پیچیده سیاست درباری، در ضمن ماجراهای عشقی درباریان بود. این اثر استادی خارق‌­العاده دوما را در بهره گرفتن از منابع تاریخ ملی فرانسه و استخراج نمایشنامه‌های رمانتیک از این ذخایر پایان‌­ناپذیر نشان می­‌داد و او را راهگشای هنر تئاتر جدیدی معرفی می­‌کرد که تقریباً ربع قرن بر صحنه‌­های تئاتر فرانسه تسلط یافت. ادراک عمیق دوما از هنر نمایش و سهولت بیان او را از چنان پیروزی­‌هایی در این راه برخوردار کرد که ویکتورهوگو، پیشرو واقعی تئاتر رمانیتک هرگز به آن دست نیافت.

از جمله نمایشنامه­‌های تحول‌­انگیز دوما این آثار است: "آنتونی"
Antony (1831) تئاتر رمانتیک موفق. موضوع این نمایشنامه عشقهای افراطی بود که حد و مرزی نمی­‌شناخت و با آیین و قراردادهایی که بر اجتماع حکومت داشت، پیوسته در مبارزه بود. "برج نل" La Tour de Nesle در پنج پرده که در 1832 برصحنه آمد و از توفیق بسیار برخوردار گشت. عنوان نمایشنامه مربوط به افسانه‌ای است که از برج نل مخفیگاهی برای جنایت می­‌سازد، خاصه این افسانه که همسر لوئی دهم پادشاه فرانسه و خواهرش در پی شبی عاشقانه عشاق خود را در آن به قتل می‌رسانند و این خود موضوعی برای تئاترهای رمانتیک می‌­گردد. "دون ژوان مارانیا یا سقوط فرشته" Don Juan de Marana ou la Chute d’un ange (1837) نمایشنامه­‌ای خیال­‌انگیز که نویسنده در آن آسمان و زمین را در برابر تجاوز این اغواگر معروف قرار می‌­دهد، حتی فرشته‌­ای که به صورت راهبه برای نجات روح گناهکار دون ژوان به زمین می­‌آید، به او دل می‌­سپارد، از فرشته­‌خوئی دست می­‌کشد و خود را به او تسلیم می‌­کند.

دوما بعدها از رمانهای خود نیز تعداد فراوانی نمایشنامه اقتباس کرد و در حدود پانزده نمایشنامه نیز پس از مرگش بر صحنه آمد. وی با آنکه نویسنده بزرگ آثار نمایشی به شمار می­‌آمد، از 1839 به رمان‌نویسی دست زد و از رمانهای تاریخی آغازکرد. او که ذوق نمایشی عمیقی داشت، در رمانهای تاریخی نیز به حوادث جالب توجه و اعمال رنگارنگ و مردان بزرگ علاقه نشان می‌داد. در واقع تاریخ در نظر دوما سرچشمه‌­ای از هیجانها بود که تنها از امور استثنایی و غیرعادی پدید می­‌آمد، نه از واقعیتهای ساده. خود او نیز در خلق مکالمه‌­ها و صحنه­‌های پرتحرک استعداد شگرفی داشت که خاص رمان نویسیش بود. تعداد رمانهای دوما به هشتاد می‌­رسد که غالب آنها، تنها نوشته شده و بعضی نیز با همکاری ماکه Maquet که دوما از 1839 تا 1851 با وی همکاری داشته است، نوشته شده است. از معروفترین رمانهای دوما که با همکاری ماکه نوشته شد، "سه تفنگدار" Les Trois Mousquetaires (1844) است. اشخاص این داستان سه نجیب­‌زاده و سه دوست جدانشدنی، از تفنگداران لوئی سیزدهم‌­اند که بعدها چهارمین نیز به نام "دارتانیان" D’Artagnan به جمع آنان می‌­پیوندد و قهرمان اصلی داستان می­‌گردد. ارتباط حوادث در این رمان بزرگ استعداد فراوان دوما را در هنر نقل نشان می‌­دهد. در واقع دوما از توده‌­های مطالب تاریخی اثری افسانه‌­ای و بدیع و جاندار آفریده است که از غنای فراوان صور ذهنی و سهولت بیان برخوردار است. سه تفنگدار در میان آثار فراوان دوما و جانشینان او شاهکاری بی­‌همتا به شمار آمد و هنوز از کتابهای پرخواننده جهان محسوب می‌­شود. پیروزی این داستان چنان برق‌­آسا و کامل بود که دوما دنباله آن را در داستان "بیست سال بعد" Vingt ans après پی گرفت و سال بعد، در 1845 انتشار داد. در این داستان دارتانیان می‌­خواهد که گروه چهارنفری معروف خود را که بر اثر حوادث و گذشت زمان پراکنده شده‌اند، جمع کند.

سومین داستان از این رمان بزرگ با عنوان "ویکنت دو بروژلن"
Le Vicomte de Bragelonne در 1848 انتشار یافت. داستان اول این سلسله شخصیت مستبد "ریشلیو" Richelieu را معرفی می‌کند، داستان دوم شخصیت "مازارن" Mazarin و عصر آشفته حکومت "آن دوتریش" Anne d’Autrich را پیش چشم می­‌گذارد و در سومین داستان، خواننده به دوره پرشکوه و پرجاه و جلال سلطنت لوئی چهارده برده می­‌شود. قهرمان داستان اخیر همان دارتانیان است که به میانسالی رسیده، سه تفنگدار دیگر را رها کرده و با مأموریتهایی که انجام داده، از نزدیکان لوئی چهارده گردیده است. داستان در این بخش صورت وقایع‌­نگاری به خود می‌­گیرد و عشقهای شاه و سقوط "فوکه" Fouquet و روی کار آمدن "کولبر" Colbert و سایر وقایع تاریخی را منعکس می­‌کند. از نظر تصویر وقایع تاریخی، داستان اخیر مهمترین بخش به شمار می‌­آید و از نظر توصیف محیط عصری خاص، صادقانه‌­ترین بخشها. این رمان عظیم که در آغاز از طرف نویسنده برای دو جلد درنظر گرفته شده بود، به چهار جلد رسید، زیرا تاریخ که در شروع کار تنها زمینه حوادث بود، در جلدهای بعد به تدریج مقام مهمی یافت.

رمان بسیار معروف دیگر دوما "کنت دومونت کریستو"
Le Comte de Monte-Cristo در 1845 منتشر شد و توجه عامه را به خود جلب کرد. داستان سرگذشت مسافر مرموزی است با چهره­‌های گوناگون که با ثروت افسانه‌ای خود قصد دارد جامعه اشرافی پاریس را دگرگون کند، زیرا سالها پیش در شب عروسی خود به وسیله رقیب عشقیش به تهمت طرفداری از ناپلئون به زندان افتاده است. غنای تخیل و نقل حوادث خارق­‌العاده ، موجب شده است که کتاب برای خواننده کشش فوق‌­العاده در بر داشته باشد. شهرت این داستان با نمایشنامه‌­ای که خود نویسنده از آن اقتباس کرد، ادامه یافت. دوما که در عالم تئاتر موفقیتی به دست آورده بود، مصمم شد که تئاتری خصوصی دایر کند، پس تئاتر تاریخی Theatre Historique را به وجود آورد و مخارج گزافی برای ساختن آن متحمل شد و نمایشنامه‌­های خود را در آن برصحنه آورد که کارش با وجود استقبال تماشاچیان، سرانجام به ورشکستگی انجامید و دوما از ترس طلبکاران به بلژیک گریخت. در بلژیک یک سلسله رمان دنباله‌­دار با عنوان کلی "خاطرات یک پزشک" Memoires d’un Medecin نوشت، از آن جمله داستان "ژوزف بالسامو" Joseph Balsamo مردی، با قدرت شگرف هیپنوتیزم که به وسیله این قدرت حوادث آینده را در کشورهای مختلف پیش‌بینی می­‌کند و قصد دارد در جوامع گوناگون و حتی در محیط دربار که به سبب فساد در راه سقوط است، انقلابی پدید آورد. پس دسیسه­‌های پنهانی آغاز می­‌کند، تصویرهای خیره‌­کننده از دربار، صفات قهرمانان و اختلاط عجیب عالم واقع و خیال، به این اثر قدرتی فراموش‌­ناشدنی می‌­بخشد. شاید دوما هرگز چنین پرده‌ای از صور ذهنی و هیجان و ریزه­‌کاری در دسیسه پیش چشم نگسترده باشد.

از داستانهای دیگر این سلسله "گردنبند ملکه"
Collier de la Reine (1849) و "آنژ پیتو" Ange Pitou (1851) است که هردو با پیروزی همراه بود. رمان "شوالیه دو مزون روژ" Le Chevalier de Maison Rouge نیز در 1846 توفیق بسیار به دست آورد. دوما چندین اثر تاریخی نیز انتشار داد که از آن جمله است: "کشور گل و فرانسه" Gaule et France (1832)، "ژاندارک" Jeanne d’Arc (1842)، "لوئی چهارده و قرن او" Louis XIV et son Siecle و مانند آن. سلسله سفرنامه Impressions de Voyage که مربوط به سفرهای دوما در کشورهای اروپایی میان سالهای 1835 و 1859 است، او را استاد درجه اول نقل و گزارش معرفی می­‌کند، توصیف‌های بیشمار و یادداشتهای فراوان درباره کشورهای مختلف آمیخته با لطیفه­‌ها، نظریه­‌های تاریخی و نوشته­‌های جغرافیایی، کتاب را چون میدان وسیعی ساخته است که دوما با قدرت نقل و بینش جهانی در آن امکان جولان یافته است. "خاطرات من" Mes Memoires از 1852 تا 1854 در بروکسل به صورت پاورقی منتشر شد که زندگی دوما را چون رمانی ماجراجویانه و قصه‌­هایی دنباله‌­دار ساخته که هم سرگرم‌­کننده و پرجاذبه است و هم مدرکی گرانبها از نقطه نظر تاریخی و تحلیل روانی به شمار می‌­آید. دوما در 1853 به پاریس بازگشت و به نشر روزنامه و مجله‌­ای پرداخت که دخالت مقامات سانسور موجب شد تا دست از آن بردارد و بار دیگر پاریس را ترک کند. این بار دوما به ایتالیا رفت و در مبارزه­‌های استقلال‌طلبانه "گاریبالدی" Garibaldi شرکت کرد و پس از چهار سال اقامت در ناپل و ماجراهای بسیار به پاریس بازگشت.

آلکساندر دوما که در سراسر زندگی از آثار خود ثروت فراوان به دست آورده و چشمان مردم پاریس را به وسیله پذیرایی‌های پرشکوه و زندگی مجلل خود خیره ساخته و قصر و تئاتر شخصی بنا کرده بود، آخرین سالهای عمر جیره­‌خوار پسر و دختر خود گشت. وی در حدود سیصد رمان و نمایشنامه و تعداد بی­شماری مقاله از خود باقی گذاشت. آثار کامل او شامل 103 جلد است. این مطلب درست است که دوما سبک خاصی نداشت و تاریخ ادبیات فرانسه به همین جهت چندان او را نستود، اما آثار عظیمش مانند آثار هوگو و بالزاک از پرخواننده‌­ترین آثار عصر رمانتیک به شمار آمده و قهرمانان داستان‌هایش با وجود عدم ثبات روحی، اشخاصی فراموش نشدنی مانده­‌اند. شاید نتوان دوما را با معیار ارزش‌های دیگر نویسندگان سنجید، اما وی خالق افسانه‌­هایی است که فرانسه از قرنها پیش به خود ندیده بود.

زهرا خانلری. فرهنگ ادبیات جهان. خوارزمی معرفی کتاب نقد کتاب خرید کتاب دانلود کتاب زندگی نامه بیوگرافی

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...