«شرح رساله قرابادین» با تصحیح و تحقیق مارتین لوی و با ترجمه قربان بهزادیان‌نژاد منتشر شد.

به گزارش ایسنا، کتاب «شرح رساله قرابادین» اثر ابویوسف یعقوب بن اسحاق الکندی (پزشک قرن سوم هجری) است که در انتشارات پژوهشکده تاریخ اسلام عرضه شده است.
 
در معرفی این کتاب آمده است: داروشناسی (و داروسازی) از جمله صنایعی است که در دنیای اسلام و تمدن بر آمده از آن، رونق بسیار زیادی یافت و دیرتر از دیگر علوم از نوآوری، جذب و پیشرفت باز ایستاد. این علم در گذر زمان، از یک سو با پزشکی و درمانگری و از سوی دیگر با صنعت، تجارت و کشاورزی و در نهایت با ماوراء الطبیعه و علوم رمزی رابطه تنگاتنگی برقرار کرد.
ابویوسف یعقوب الکندی فیلسوف و پزشک نام‌آور قرن سوم قمری، در ترجمه و جذب علوم مختلف به دنیای اسلام نقش آفرینی کرده و در این فرایند بسیار حائز اهمیت بوده است. او ۲۸ اثر پزشکی دارد و «رساله قرابادین» جزء آثار پزشکی منتسب به اوست. نسخه‌ای از این رساله را  «مارتین لوی» تصحیح کرده و به زبان انگلیسی برگردانده است. در مجموع، در این کتاب تصویر کاملی از داروشناسی در پگاه تمدن اسلامی ارائه شده است؛ تصویری که زمینه را برای محققان تاریخ پزشکی و مردم‌شناسی فراهم می‌کند تا جایگاه ملل مختلف از جمله ایران را در نضج‌گیری این علم روشن‌تر کند و به پژوهشگران پزشکی کمک می‌کند تا داده‌های فیلسوف پزشک عرب و اطلاعات گسترده‌ای را که مصححان از کشورهای مختلف به دست آورده‌اند، به محک آزمایش و تجربه بگذارند.

 پیش از این نیز کتاب‌های «آنتی بیوتیک ها و درمان بیماریهای عفونی»، «ایمنی و عفونت»، «کنترل کیفیت در آزمایشگاه میکروبیولوژی»،  «پزشکی اسلامی در دوره میانه» نوشته امیلی ساواژ اسمیت و پیتر ای‌پورمن، «طاعون و افول تمدن اسلامی» و  «تاریخ جنون در جامعه اسلامی» از  مایکل دالس، «پزشکی و سنت علمی در تمدن اسلامی» و «پزشکی و علوم زیستی در تمدن اسلامی» از  پیتر ای پورمن، « اندیشه جهانی و آزادی باورها در پزشکی تمدن اسلامی» نوشته ماکس مایرهوف و  «شرح رساله قرابادین الکندی» از مارتین لوی با ترجمه قربان بهزادیان‌نژاد در انتشارات پژوهشکده تاریخ اسلم منتشر شده است. همچنین از این مترجم «شرح رساله قرابادین سمرقندی» و  «تاثیر پزشکی عربی بر اروپای دوره میانه» آثار مارتین لوی در دست انتشار است.
سه کتاب «پزشکی اسلامی در دوره میانه»، «طاعون و افول تمدن اسلامی«، «تاریخ جنون در جامعه اسلامی دوره میانه» نیز تا کنون به چاپ دوم رسیده‌اند.

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...