به گزارش فارس،‌ نشست رونمایی از کتاب «خروج از خیابان سئول» پنج‌شنبه 28آذر ماه جاری در حاشیه نمایشگاه مواد و تجهیزات ساخت داخل با حضور رضا اسدی‌فرد، مدیر شبکه آزمایشگاهی فناوری‌های راهبردی کشور و دبیر نمایشگاه، عبدالرضا مجدالدین، مدیرکل دفتر هماهنگی دانش، صنعت و بازار معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و قائم مقام نمایشگاه و سیدمجتبی قافله باشی و حامد حاجی‌پور، نویسندگان کتاب برگزار شد.

خروج از خیابان سئول

در ابتدای نشست، اسدی‌فرد با بیان اینکه قوام ملت‌ها به تاریخ و فرهنگشان است، گفتند: تاریخ ملت‌ها با وجود تلخی‌ها و شیرینی‌هایی که دارد، تجارب گرانبهایی در دل خود جای داده که لازم است از آن‌ها درس گرفته شود.

وی ادامه داد: شاید تاریخ صد سال پیش ایران بیشتر تلخی داشته تا شیرینی اما در همین دوران اتفاقات مثبت و امیدبخشی رخ داده که به خوبی ثبت و مستند‌سازی نشده است.

 اسدی فرد گفت: برای محکم کردن ریشه‌های ملی باید تجربیات موفق مستند و با قالب هنر به دست مردم برسد. دلیل دیگر اهمیت مستند‌سازی تجربیات این است که نسل‌های بعدی برای شروع فعالیت‌ها و اقدامات خود لازم به طراحی مجدد و شروع از نقطه صفر نباشند.

 وی با بیان اینکه کتاب اولین قالب مستند‌سازی و رساندن هنرمندانه تجربیات به نسل‌های آتی است، گفت: تجربه نمایشگاه با وجودی که عاری از اشکال نبود، اما شیوه‌ای جدید از حکمرانی و حمایت از محصولات دانش‌بنیان محسوب می‌شد.

دبیر نمایشگاه ساخت ایران با بیان اینکه نمایشگاه تجربه‌ای کاملا بومی است، گفت: مزیت دیگر نمایشگاه این است که بر خلاف تجربه‌های اجرایی دیگر در کشور، ابتدا به صورت پایلوت و در اندازه کوچک آغاز شد و در ادامه مشکلات اجرایی آن رفع و گسترش یافت.

حامد حاجی‌پور ادامه داد: این نمایشگاه پس از هفت سال به فضایی برای بروز و ظهور شرکت‌های توانمند و آدم‌های توانمند تبدیل و عاملی شده است که ایران از نظر تنوع و کیفیت تجهیزات آزمایشگاهی جزو 4، 5 کشور برتر دنیا باشد.

مدیر شبکه آزمایشگاهی فناوری‌های راهبردی کشور گفت: تمام این عوامل باعث شد، مجموعه معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و نمایشگاه ساخت ایران به دنبال ثبت تجربه نمایشگاه بیافتند و در دستور کار قرار دهند.

در ادامه نشست سیدمجتبی قافله‌باشی نویسنده کتاب با اشاره به مراحل پژوهش و نگارش کتاب گفتند: این کتاب پس از 3 سال پژوهش و مصاحبه با افراد مختلف به رشته تحریر درآمد.

وی ادامه داد: نمایشگاه ساخت ایران با توجه به بومی‌بودن و موفقیت در حمایت از شرکت‌های دانش بنیان در اولویت نگارش و مستندسازی قرار گرفت.

قافله‌باشی با بیان اینکه نمایشگاه سبک جدیدی از حمایت از شرکت‌های ایرانی بود، گفت: پس از احصای این شیوه و محور حمایتی جدید، حمایت‌های صورت گرفته در ۵ صنعت دیگر را مورد مطالعه قرار دادیم و در نهایت صنعت خودرو و صنعت نفت به عنوان دو صنعت مهم کشور که مورد حمایت همیشگی در کشور بودند، به طور کامل بررسی شدند.

نویسنده کتاب ادامه داد: پس از تمام این بررسی‌ها به فضل الهی توانستیم به یک نظریه بومی برای حمایت از کالاهای داخلی دست پیدا کنیم.

قافله باشی گفت: خدا را شکر پس از ۳ سال، کتاب «خروج از خیابان سئول» کتابی خوشخوان از کار درآمده است.

در ادامه نشست مجدالدین با بیان اینکه امسال هفتمین سال برگزاری نمایشگاه است، گفت: زمانی که ما نگارش کتاب را در دستور قرار دادیم، سال سوم یا چهارم نمایشگاه در حال برگزاری بود.

مجدالدین گفت: خوشحالم تجربه نمایشگاه در قالب کتاب خروج از خیابان سئول به رشته تحریر درآمده است. امیدوارم جلد دوم کتاب ورود به شهر سئول باشد.

وی ادامه داد: آن روز به نظرم دیر نیست، چرا که با زحماتی که شرکت‌های دانش‌بنیان، مسئولان معاونت علمی و مسئولان نمایشگاه کشیده‌اند محصولات فناورانه ایرانی به کشورهای دیگر شناسانده شده و اکنون به کشورهای مختلف از جمله چین، روسیه، عراق، عمان و برخی کشورهای اروپایی، آفریقایی و آمریکای لاتین صادر می‌شود.

مجدالدین افزود: محصولات ایرانی در سالیان اخیر با نصف قیمت به کیفیت مشابه و حتی بالاتر از محصولات مشابه خارجی رسیده‌اند.

مدیرکل دفتر هماهنگی دانش، صنعت و بازار با اشاره به مزیت ارتباط‌گیری در نمایشگاه گفت: در نمایشگاه فناوران با یکدیگر و با مسئولان ارتباط می‌گیرند که امر مهمی است زیرا از دل این ارتباطات همکاری‌های مختلفی شکل می‌گیرد و توانمندی‌ها به خوبی شناسانده می‌شود.

وی در انتها به تجربه حضور افراد خارجی در نمایشگاه اشاره کرد و گفت: هیاتی از جامعةالمصطفی و ریاست‌جمهوری سوریه برای بازدید از نمایشگاه آمده بود، وقتی ما دستاوردها و توانمدی‌های شرکت‌های ایرانی را به آن‌ها نشان می‌دادیم، تعجب می‌کردند و بعضا باورشان نمی‌شد که ایران توانسته باشد به چنین سطحی از دانش و فناوری دست یافته باشد.

کتاب «خروج از خیابان سئول» توسط انتشارات الگونگار پیشرفت و به قلم سیدمجتبی قافله‌باشی، سعیدحسین رفیعی و حامد حاجی‌پور در قالب روایی داستانی به رشته تحریر درآمده و با مقدمه صابر میرزایی، با مشارکت پژوهشکده سیاستگذاری دانشگاه صنعتی شریف و با حمایت صندوق توسعه فناوری نانو روانه بازار کتاب شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...