بازیگری هنری است که طرفداران زیادی دارد و این روزها بخصوص جوانان به آن گرایش بیشتری دارند و هرکدام به طریقی سعی در فراگیری آن دارند. عده‌ای به طور آکادمیک وارد حرفه بازیگری می‌شوند، به دانشگاه می‌روند و رشته بازیگری را انتخاب می‌کنند؛ بعضی دیگر تکیه بر تجربه دارند و با شرکت در کلاس‌های آموزشی خارج از فضای دانشگاه که هزینه‌های زیادی هم دارد تلاش می‌کنند به صورت عملی فنون بازیگری را بیاموزند. تعدادی نیز از هر دو روش استفاده می‌کنند و قدم در این راه می‌گذارند. اما این که کدام نظر صحیح است و از چه روشی باید اقدام به فراگیری بازیگری کرد یا این که از چه متدهایی بهره جست سوالاتی است که می‌توان با خواندن کتاب «مرجع بازیگری»، اثر مایکل پاول و ترجمه اردشیر مهرآبادی، پاسخ آنها را دریافت. مایکل پاول بازیگر و کارگردان مشهور بریتانیایی است که متدهای بازیگری او معروف است، او در طول حیاتش بارها کاندیدا و برنده جوایز مهم سینمایی شد.

اردشیر مهرآبادی مترجم «مرجع بازیگری» درباره این کتاب به ایبنا می‌گوید:‌ «تمام متدهای بازیگری در این کتاب معرفی شده است و هرچیزی که بچه‌ها بخواهند درباره بازیگری بدانند در آن درج شده است. کتاب «مرجع بازیگری» هم تمریناتی را ارائه می‌دهد و هم معرفی متدهای مختلف بازیگری است. روش‌های پیتر بروک،‌ مایزنر و استانیسلاوسکی و... را معرفی می‌کند تا بازیگر خود دست به انتخاب متد مورد نظر بزند. این کتاب به مخاطب بازیگری تدریس نمی‌کند؛ بلکه تلنگری است برای این که سراغ یکی از متدها برود و از آن‌ها بهره ببرد. چون بازیگری کاری عملی است و به این شکل نیست که کتابی را بخوانید و تبدیل به بازیگر شوید. همچنین باید به دنبال متخصصی باشید که تمرینات کتاب را به شما آموزش دهد یا به تنهایی آن‌ها را انجام دهید.»

کتاب‌های مختلفی در رابطه با بازیگری نوشته شده است. از جمله آن می‌توان به کتاب‌های «بازنگری در بازیگری» اثر فیلیپ زاریلی و ترجمه یدالله آقاعباسی، «بازیگری حرفه‌ای» ترجمه احمد دامود، «آخرین درس بازیگری» اثر کنستانتین استانیسلاوسکی و ترجمه مهین اسکویی و ناصر حسینی‌مهر و «فنون بازیگری در تئاتر و سینما» اثر نورالدین استوار اشاره کرد؛ اما «مرجع بازیگری» کمی متفاوت است و متدهای مختلف بازیگری را در کنار یکدیگر جمع کرده و به صورت مجزا به انواع متدهای بازیگری دنیا پرداخته است، هرکدام را به طور خلاصه بیان و نظریات افراد مختلفی را مطرح کرده است. از ژاک لکوک، مربی بازیگری و مایکل کین بازیگر تا کنستانتین استانیسلاوسکی مبدع متد اکتینگ.

مهرآبادی در این‌باره می‌گوید: «نظرات برخی از اهالی فن درباره بازیگری در این کتاب به صورت خلاصه و آوردن نکات کلیدی جمع‌آوری شده است. در کتاب قبلی که ترجمه کرده بودم نویسنده موضوعات را با نگاهی جزئی‌نگرانه بیان کرده است و معرفی بهتری از متدهاست.»
 
از دیگر ویژگی‌های کتاب حاضر این است که برای بازیگران تمام رسانه‌ها مانند تئاتر، تلویزیون و سینما طراحی شده و راهنمای عملی برای هنر بازیگری است. مترجم درباره این موضوع اظهار می‌کند: «شما به عنوان یک بازیگر باید به همه مواردی که در این کتاب به آن اشاره شده است، عمل کنید. به عنوان مثال در بخشی که پاول به موضوع حرکت پرداخته است و حرکت‌های بدنی مختلفی که فرد برای بازیگرشدن باید آن‌ها را انجام دهد را ذکر کرده است توجه کرده و به صورت عملی به اجرا درآورید و به اصطلاح تمرین کنید.»

«مرجع بازیگری» فنونی را شامل می‌شود که علاوه بر بازیگران می‌تواند برای کارگردان‌ها هم مناسب باشد؛ زیرا یک کارگردان باید این روش‌ها را بداند تا در صورت نیاز با بازیگر خود تمرین کند یا نکاتی را به او گوش‌زد کند. مهرآبادی نیز این موضوع را تایید می‌کند: «بله. یک کارگردان باید تمام مطالبی که در این کتاب و کتاب «بازیگری» به آن اشاره شده است را انجام دهد. با این که کتابی است که برای بازیگران نوشته شده ولی کارگردان باید آن‌ها را بداند.‌»

در این کتاب شاهد تصاویر برخی از بازیگران در آثار مختلف نمایشی هستیم؛ همچنین «مرجع بازیگری» حاوی اطلاعات از ایستادن روی علامت X یا T گرفته تا تاثیر رژیم غذایی، صدا، نوع برخورد با نقش، آگاهی عاطفی از روش‌های تمرین نمایشی و حتی مشاوره‌ گام به گام نویسندگی است. در بخشی از کتاب درباره آموزش صدا آمده است که صدا به صورت تنگاتنگی به هویت و خود بیانگری وابسته است. به همین دلیل نقطه‌ای حساس برای آموزش است. هیچ راهی برای فرار از این واقعیت وجود ندارد که بازیگران باید صدای خود را برای برقراری ارتباط موثر با هدف تقویت کرده و آن را توسعه دهند. مترجم کتاب نیز درباره فرم کلی کتاب و تصاویر موجود در آن می‌گوید: «شکل ظاهری «مرجع بازیگری» شبیه به کتاب اصلی است و تغییری در آن ایجاد نشده است. حضور این عکس‌ها در کتاب می‌تواند به علاقه‌مندان بازیگری و یادگرفتن برخی فنون کمک کند.»
 
برخی گمان می‌برند بازیگری رشته پردرآمدی است و سختی‌های کمی دارد؛ از این رو وارد حرفه بازیگری می‌شوند، اما در کتاب «مرجع بازیگری» علاوه بر فراگیری متدهای مختلف و تمرین‌های متفاوت با شرایط شغلی بازیگری، درآمد و راه‌های کسب‌وکار این حرفه آشنا می‌شویم؛ مهرآبادی معتقد است: «سه بخش آخر این کتاب اهمیت بیشتری دارد؛ زیرا نویسنده به طور کامل درباره کسب و کار بازیگری توضیح داده است؛ این که بازیگر قبل از بازیگر شدن چه کارهایی باید انجام دهد و آیا این شغل مناسب اوست یا خیر. ما فکر می‌کنیم در کشورهای دیگر اگر بازیگر شدید باید حتما سرکار باشید ولی پاول در این کتاب نشان می‌دهد که اگر می‌خواهید بازیگر شوید باید ابتدا یک شغل داشته باشید.» در قسمتی از کتاب نویسنده در این خصوص می‌نویسد: اعتراف به این که زمانی که به بازیگری نمی‌‌پردازیم باید به دنبال شغل دیگری برویم کمی سخت است اما چنانچه بازیگری را به صورت جدی پیگیری می‌کنید بهتر است و باید خود را ارزیابی کنید و مهارت‌های خودتان را توسعه و گسترش دهید.

شاید برخی گمان کنند که برای بازیگر شدن نیاز است که به شخصیتی جدید تبدیل شوند اما درواقع باید با حفظ شخصیت خود چیزی جدید بیافرینند. این کتاب اطلاعاتی در این زمینه به خواننده می‌دهد و تمریناتی را مثال می‌زند مانند «تمرین حیوانات. این تمرین دارای سه مزیت اصلی برای بازیگران است؛ یک: راهی فوری و تخیلی برای کاوش و توسعه شخصیت هم از بعد روحی و هم از بعد جسمی (مارلون براندو در فیلم پدرخوانده در نقش کورلئونه از یک سگ بولداگ برای رسیدن به نقش استفاده کرده یا آنتونی هاپکینز که از خزنده‌ای مثل سوسمار _کروکودیل _ و رتیل و رسیدن به نقش هانیبال لکتر سکوت بره‌ها استفاده کرده است)، دو این امر به شما برای تجربه لحظه به لحظه کنش و واکنش‌ها اجازه می‌دهد. و مترجم کتاب در این خصوص می‌افزاید: «بله بازیگری خلق شخصیت تازه ‌است. ولی در کتاب‌های جدید گفته می‌شود شخصیت همان بازیگر است و در شرایطی که فراهم می‌شود باید آن را درک کرده بازی کند. درواقع بازیگر شخصیت جدید نمی‌شود بلکه با توجه به شرایط داده شده شخص دیگری را متوجه و بازی می‌کند.»

این روزها همه از کم شدن سرانه مطالعه حرف می‌زنند و هر کس به دنبال چاره‌ای است تا بتواند انگیزه خواندن را دوباره در مردم زنده کند، اردشیر مهرآبادی نیز با ترجمه این کتاب سعی در این کار دارد و می‌گوید: «پیش از این، کتاب «بازیگری» را ترجمه کرده بودم که به چاپ دوم رسید؛ در این میان متوجه شدم که بچه‌ها کتاب نمی‌خوانند، به این فکر افتادم کتابی منتشر کنم که با عکس باشد شاید به خواندن کتاب علاقه‌مند شوند. البته هنگام انتخاب کتاب برای ترجمه ابتدا تمرین‌های موجود در کتاب‌ها را خود عملی کرده و انجام می‌دهم و هر کتابی را برای ترجمه دست نمی‌گیرم. تمام تمریناتی که در این دو کتاب موجود است را انجام داده‌ام.»

 
انتشارات نخستین کتاب «مرجع بازیگری» اثر مایکل پاول با ترجمه اردشیر مهرآبادی را در 550 نسخه، 248 صفحه و با قیمت 48000 تومان منتشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...