«قصه گرگ» و «یک جای خوب، یک خواب خوب!» برای بچه‌ها منتشر شده‌اند.

قصه گرگ [Wolf story]  ویلیام مک کلیری [William McCleery

به گزارش ایسنا، کتاب «قصه گرگ» [Wolf story] نوشته ویلیام مک کلیری [William McCleery] با ترجمه شهناز صاعلی با تصویرگری وارن چپل در ۷۲ صفحه با شمارگان ۲۵۰۰ نسخه و قیمت ۱۱ هزار تومان در انتشارات کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان منتشر شده است. این کتاب برای بچه‌های بالای ۱۱ سال مناسب است.

در نوشته پشت جلد کتاب آمده است: این کتاب جذاب درباره یک پدر و پسر پنج‌ساله‌اش، میشل (که باهوش، زیرک و خوره قصه است) و بهترین دوست میشل، استفان (که شنونده‌ای پروپاقرص و او هم خوره قصه است) و خب، دیگر چه؟... درباره یک قصه است.

آه، و درباره یک گرگ است. این یک قصه گرگ است (میشل همیشه می‌خواهد این قصه را بشنود) و یک شب موقع خواب، شروع می‌شود و همین‌طور در شب‌های دیگر، موقع خواب و در روز تعطیل با گردش رفتن به ساحل و به پارک، در قسمت‌های پی‌درپی، با فوت و فن‌های برانگیزنده، ادامه پیدا می‌کند. والدو، گرگ گرسنه، یواشکی برای بردن مرغ رنگین کمان، به لانه مرغ می‌رود، اما جیمی، پسر کشاورز، همان‌موقع از راه می‌رسد. پس از آن، معلوم نیست بعدش چه اتفاقی می‌افتد، پسرها مدام وسط قصه می‌پرند و قصه با سرعت پیش می‌رود و والدو گرچه به شامش نمی‌رسد، اما دسر می‌خورد.

این کتاب ابتدا در سال ۱۹۴۷ با تصویرگری شگفت‌انگیز وارن چپل به چاپ رسید. «قصه گرگ» اثر ویلیام مک‌کلیری، الگوی رفتاری دوست‌داشتنی برای پدران و پسران و همین‌طور برای مادران و دختران است.

همچنین یکی دیگر از کتاب‌های «قصه‌های مرغک» با عنوان «یک جای خوب، یک خواب خوب!» با نویسندگی و تصویرگری سمانه قاسمی در ۲۸ صفحه مصور با شمارگان ۲۵۰۰ نسخه و قیمت ۱۱ هزار تومان در نشر یادشده عرضه شده است. این کتاب برای گروه سنی بالاتر از ۴ سال مناسب است.

در معرفی «قصه‌های مرغک» می‌خوانیم: کتاب‌های مرغک، کتاب‌های ما و شما و کودکانمان هستند. کتاب‌های مرغک تلاشی است برای تولید کتاب‌های قصه، بازی، سرگرمی که همراه با بازی و سرگرم کردن کودکان به آن‌ها کمک کند:
دنیای پیرامونشان را بهتر حس کنند.
دنیای پیرامونشان را بهتر بشناسند.
با کنجکاوی به دنیا بنگرند و حساس و جست‌وجوگر بار بیایند.
دهنشان پرورش پیدا کند و نیروی اندیشه در آن‌ها رشد کند.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...