رمان «کارگران فصلی» [Les Jango] نوشته عبدالعزیز برکه ساکن [Abdelaziz Baraka Sakin]، نویسنده سودانی جایزه ادبیات عرب در فرانسه [Prix de la littérature arabe] را از آن خود کرد.

کارگران فصلی [Les Jango]  عبدالعزیز برکه ساکن [Abdelaziz Baraka Sakin]جایزه ادبیات عرب در فرانسه [Prix de la littérature arabe]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، جایزه ادبیات عرب در فرانسه دیروز (9 نوامبر) عبدالعزیز برکه ساکن، نویسنده اهل سودان را برای رمان «کارگران فصلی» به عنوان برنده خود در سال 2020 معرفی کرد.

رمان «کارگران فصلی» چهارمین رمان نویسنده سودانی، روایتگر مصیبت‌ها و دردهای کارگران فصلی در قاره افریقا است که توسط خاویر لوفین به زبان فرانسه ترجمه شده است. این کتاب در سال 2009 به زبان عربی منتشر و در همان سال نیز برنده جایزه ادبی طیب صالح شد و سپس جزو کتب ممنوعه در سودان قرار گرفت.

رئیس هیئت داوران ضمن تحسین ترجمه درخشان رمان درباره آن گفت «شوخ‌طبعی نویسنده و داستان خارق‌العاده او حتی در قلب تاریکی به ماجراجویی بزرگ انسانی و جهانی می‌پیوندد.»


نویسنده سودانی درباره موفقیت رمانش گفت «دریافت چنین جایزه معتبری که نویسندگان مهمی چون جبور الدویهی و سنان انطون پیش‌تر آن را برنده شده‌اند نشانه موفقیت این رمان است و فکر می‌کنم جایزه در زمان مناسبی اتفاق افتاد؛ زیرا رمان از مدارای مذهبی، عشق و انسانیت می‌گوید و ما اکنون در جهانی زندگی می‌کنیم که به خاطر مبارزات خشونت‌آمیز هویتی از هم گسیخته شده. این جایزه هم‌چنین به منزله حمایت اخلاقی و مادی از مبارزه من از یک تبعید به تبعید دیگری است.»

عبدالعزیز برکه ساکن در سال 1963 در شهر کسلا در شرق سودان متولد شد و اکنون در شهر مون پولیه فرانسه در تبعید به سر می‌برد. رمان‌های «عاشق بادیه‌نشین»، «موسیقی استخوان»، «خاکستر آب» و مجموعه داستان «در حاشیه پیاده‌رو» چند نمونه از آثار این نویسنده عرب است که علی‌رغم کیفیت ممتاز به علت وجود لهجه و گویش سودانی در مکالمات بین شخصیت‌های داستان و دشواری در ترجمه، تاکنون تعداد کمی از آن‌ها به زبان‌های دیگر برگردانده شده است.

سال گذشته محمد عبدالنبی، نویسنده مصری برای رمان «اتاق عنکبوت» موفق شد جایزه ادبیات عرب در فرانسه را در سال 2019 برنده شود.

هیئت داوران این جایزه همچنین از رمان «علف‌های هرز» اولین رمان دیما عبدالله، نویسنده لبنانی که جزو نامزدهای نهایی برای دریافت این جایزه بود تقدیر کردند.

جایزه ادبیات عرب در سال 2013 توسط موسسه جهان عرب و بنیاد ژان-لاک لاگاردر تاسیس شد. این جایزه که ارزش مالی آن 10 هزار یورو است تنها جایزه فرانسوی است که از آفرینش ادبی عرب تقدیر می‌کند و به اثری از نویسنده عرب که به زبان فرانسه نوشته یا ترجمه شده باشد جایزه می‌دهد. ترویج و انتشار ادبیات عرب در فرانسه هدف بنیانگذاران این جایزه است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...